مدل سازی عددی امواج تنها توسط معادلات بوسینسک پِرِگرین به کمک روش اجزاء محدود

از نگاه  تاریخی، معادلاتی که قابلیت مدل سازی خواص پراکنش و غیر خطینگی امواج را دارند برای اولین بار برای شرح نتایج آزمایشگاهی امواج تنها توسط پرگرین(1967) به کار برده شدند. در سال 1972، پرگرین بر اساس معادلاتی که در سال 1967  به دست آورده بود، دستگاه معادلات جدیدی برای مدل سازی امواج در آب های کم عمق استخراج نمود. این معادلات، بعداٌ اساس استخراج دستگاه های معادلات آب های کم عمقی همچون مدسن-سورنسن(1992) قرار گرفت[1]. در این مقاله تلاش بر آن بوده است که طرح عددی مناسبی بر اساس روش المان محدود برای حل دستگاه معادلات پرگرین(1972) ارائه گردد که قابل کاربرد برای دیگر دستگاه های آب کم عمق منتج شده از دستگاه مذکور، باشد.